Odżywianie się mineralne i gospodarka wodna roślin

woda higroskopijna

niedostępna dla roślin, powleka koloidalne cząsteczki gleby i jest przez nie utrzymywana z ogromną siłą

woda błonkowata

kolejna warstwa wody powlekająca cząstki glebowe, jest nieosiągalna dla roślin

woda kapilarna

wypełnia włosowate kanaliki występujące w glebie, jest w nich utrzymywana dzięki napięciu powierzchownemu. dostępna dla roślin

woda grawitacyjna

dostępna dla roślin, wypełnia przestwory glebowe, pod wpływem siły ciążenia spływa na niższe poziomy, aż do wody gruntowej, miejsce po niej wypełnione zostaje powietrzem

roztwór glebowy

woda+ rozpuszczone w niej sole mineralne. jony z roztworu glebowego łatwo dostępna dla roślin, stanowią niewielką część substancji mineralnych w glebie.

kompleks sorpcyjny

główne źródło substancji mineralnych dla roślin, jony związane przez powierzchnie koloidalne cząstek gleby

włośniki

cylindryczne struktury powstałe jako boczne wyrostki komórek skórki korzenie (ryzodermy), nawet 20-krotnie zwiększają powierzchnie chłonną organu

cewki

odpowiedzialne za transport wody z solami mineralnymi, są to martwe komórki przewodzące o sztywnych, zdrewniałych ścianach

wiązki przewodzące

są w łodygach nie zdrewniałych, tworzy je drewno wraz z elementami łyka

dyfuzja

swobodne przemieszczenie się cząstek i samorzutne wyrównanie stężeń cieczy i gazów

osmoza

przenikanie się cząsteczek wody przez błony półprzepuszczalne, rodzaj dyfuzji

pęcznienie

polega na uwadnianiu substancji o charakterze koloidów

transport aktywny

zachodzi przez błony komórkowe, zawsze wbrew gradientowi stężeń, kosztem nakładów energii metabolicznej głównie ATP

potencjał wodny

to różnica między turgotem a ciśnieniem osmotycznym

droga apoplastyczna

w poprzek korzenia, przemieszczani się w obrębie ścian komórkowych i przestworów międzykomórkowych

droga symplatyczna

przez protoplasty poszczególnych komórek, połączonych ze sobą wypustkami cytoplazmatycznymi(plazmodesmy)

gutacja

wydzielanie przez liście wody w stanie ciekłym, szczególnie w atmosferze wysyconej parą wodną, odbywa się przez szparki wodne podobne do aparatów szparkowych

transpiracja kutykularna

polega na parowaniu wody bezpośrednio z zewnętrznej powierzchni liścia(skórka pokryta kutykulą)

transpiracja szparkowa

odbywa się dzięki szczególnym urządzeniom wentylacyjnym czyli aparatom szparkowym. Rozpoczyna się od parowania wody z powierzchni komórek miękiszu(asymilacyjnego, gąbczastego i palisadowego) po czym zachodzi dyfuzja