→ innocente po polsku, słownik włosko - polski

innocente po polsku:

1. niewinny

Oskarżony nie przyznał się do winy (dosł. utrzymywał, że jest niewinny).

Myślałem, że jest niewinny.

Według tego co wiem, on jest niewinny.

Przekonał mnie, że jest niewinny.

Jestem przekonany, że jest niewinny.

Twierdził, że jest niewinny, ale mimo to uważaliśmy go za winnego.

Powszechnie uważano, że jest niewinny.

On musi być niewinny.

Jestem niewinny.

Twierdził, że jest niewinny.

Jestem niewinny i mogę to udowodnić. / Wydawał się szalony, ale tak naprawdę był niewinny. / Puść go. Chłopak jest niewinny.

On jest niewinny on nie zabrał twojego długopisu

Przysięgam, jestem niewinny.

Jestem niewinny i mogę to udowodnić.

Nie tylko my uważamy, że on jest niewinny.

My sister hit me but my mum thought she was innocent.