|
Pytanie |
Odpowiedź |
Adam Mickiewicz - Świtezianka rozpocznij naukę
|
|
Jakiż to chłopiec piękny i młody? Jaka to obok dziewica?
|
|
|
Jakiż to chłopiec piękny i młody? Jaka to obok dziewica? rozpocznij naukę
|
|
Brzegami sinej Świtezi wody Idą przy świele księzyca.
|
|
|
Brzegami sinej Świtezi wody Idą przy świele księzyca. rozpocznij naukę
|
|
Ona mu z kosza daje maliny, A on jej kwiatki do wianka;
|
|
|
Ona mu z kosza daje maliny, A on jej kwiatki do wianka; rozpocznij naukę
|
|
Pewnie kochankiem jest tej dziewczyny, Pewnie to jego kochanka
|
|
|
Pewnie kochankiem jest tej dziewczyny, Pewnie to jego kochanka rozpocznij naukę
|
|
Każdą noc prawie, o jednej porze,
|
|
|
Każdą noc prawie, o jednej porze, rozpocznij naukę
|
|
Pod tym się widzą modrzewiem.
|
|
|
Pod tym się widzą modrzewiem. rozpocznij naukę
|
|
Młody jest strzelcem w tutejszym borze;
|
|
|
Młody jest strzelcem w tutejszym borze; rozpocznij naukę
|
|
Kto jest dziewczyna? ja nie wiem.
|
|
|
Kto jest dziewczyna? ja nie wiem. rozpocznij naukę
|
|
Skąd przyszła? darmo śledzić kto pragnie,
|
|
|
Skąd przyszła? darmo śledzić kto pragnie, rozpocznij naukę
|
|
Gdzie uszła? nikt jej nie zbada.
|
|
|
Gdzie uszła? nikt jej nie zbada. rozpocznij naukę
|
|
Jak mokry jaskier wschodzi na bagnie, Jak ognik nocny przepada.
|
|
|
— „Powiedz mi piękna, luba dziewczyno, rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
Jaką przybiegłaś do mnie drożyną? rozpocznij naukę
|
|
Gdzie dom twój, gdzie są rodzice?
|
|
|
Minęło lato, zżółkniały liścia rozpocznij naukę
|
|
I dżdżysta nadchodzi pora:
|
|
|
Zawsze mam czekać twojego przyścia rozpocznij naukę
|
|
Na dzikich brzegach jeziora?
|
|
|
Zawszeż po kniejach jak sarna płocha, Jak upiór błądzisz w noc ciemną rozpocznij naukę
|
|
Zostań się lepiej z tym, kto cię kocha, Zostań się, o luba, ze mną!
|
|
|
Chateczka moja stąd niedaleka Pośrodku gęstej leszczyny; rozpocznij naukę
|
|
Jest tam dostatkiem owoców, mleka, Jest tam dostatkiem źwierzyny”
|
|
|
— „Stój, stój, odpowie, hardy młokosie, Pomnę, co ojciec rzekł stary; rozpocznij naukę
|
|
Słowicze wdzięki w mężczyzny głosie, A w sercu lisie zamiary.
|
|
|
Więcej się waszej obłudy boję, Niż w zmienne ufam zapały; rozpocznij naukę
|
|
Możebym prośby przyjęła twoje: Ale czy będziesz mnie stały?” —
|
|
|
