|
Pytanie |
Odpowiedź |
|
erga omnes rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
res, rei (f.) rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
res corporalis rozpocznij naukę
|
|
rzecz materialna, fizyczna
|
|
|
|
res incorporalis rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
res mobilis rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
res immobilis rozpocznij naukę
|
|
rzecz nieruchoma, nieruchomość
|
|
|
|
res corporales sunt quae tangi possunt, incorporales quae tangi non possunt rozpocznij naukę
|
|
rzeczy materialne są te, których można dotknąć; rzeczy niematerialne są te, których nie można dotknąć
|
|
|
|
res fungibilis rozpocznij naukę
|
|
rzecz zamienna, oznaczona co do gatunku
|
|
|
|
res infungibilis rozpocznij naukę
|
|
rzecz niezamienna, oznaczona co do tożsamości
|
|
|
|
mensura (f.) plur. mensurae rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
genus (n.) plur. genera rozpocznij naukę
|
|
rzecz oznaczona co do gatunku, rodzaj, ród
|
|
|
|
species (f.) rozpocznij naukę
|
|
rzecz oznaczona co do tożsamości, szczegół, cecha indywidualna
|
|
|
|
res fungibiles sunt quae pondere, numero, mensura consistunt rozpocznij naukę
|
|
rzeczy zamienne wyodrębniane są na podstawie ciężaru, liczby i miary
|
|
|
|
genus perire non potest rozpocznij naukę
|
|
gatunek (rzecz oznaczona co do gatunku) nie może zaginąć
|
|
|
|
species perit ei cui debetur rozpocznij naukę
|
|
rzecz oznaczona co do tożsamości przypada temu, komu ona się należy
|
|
|
|
res simplex plur. res simplices rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
res composita rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
corpus ex contingentibus rozpocznij naukę
|
|
rzecz złożona z innych rzeczy pozostających ze sobą w zależności
|
|
|
|
corpus ex distantibus rozpocznij naukę
|
|
rzecz zbiorowa, zbiór rzeczy będących w oddaleniu, podległych jednej nazwie
|
|
|
|
res principalis rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
pertinentia (f.) rozpocznij naukę
|
|
przyległość, przynależność, dochód
|
|
|
|
accessio rozpocznij naukę
|
|
przyrost, dodatek, akcesja; połączenie dwóch rzeczy samoistnych w ten sposób, że jedna jest główna, a druga jest jej częścią składową
|
|
|
|
accessio cedit principali rozpocznij naukę
|
|
przyrost przypada rzeczy głównej
|
|
|
|
res consumptibilis rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
quae usu consumitur rozpocznij naukę
|
|
(rzecz) która jest zużywalna
|
|
|
|
res inconsumptibilis rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
quae usu non consumitur rozpocznij naukę
|
|
(rzecz) która nie jest zużywalna
|
|
|
|
fructus (m.) rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
fructus civilis rozpocznij naukę
|
|
pożytek prawa, pożytek cywilny
|
|
|
|
fructus naturalis rozpocznij naukę
|
|
pożytek naturalny, organiczne dochody z rzeczy, owoc
|
|
|
|
fructus sine usu esse non potest rozpocznij naukę
|
|
nie można pobierać pożytków z rzeczy bez prawa jej posiadania
|
|
|
|
nova species rozpocznij naukę
|
|
nowo powstała rzecz ruchoma, powstała na skutek przerobienia (specyfikacji)
|
|
|
|
specificatio, specificationis (f.) rozpocznij naukę
|
|
przerobienie rzeczy, specyfikacja
|
|
|
|
res derelicta, rei derelictae rozpocznij naukę
|
|
rzecz porzucona przez właściciela
|
|
|
|
derelictus (m.) rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
res nullius rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
occupatio, occupationis (f.) rozpocznij naukę
|
|
zawłaszczenie, objęcie w po siadanie
|
|
|
|
res nullius cedit primo occupanti rozpocznij naukę
|
|
rzecz niczyja przypada temu, kto jako pierwszy ją zawłaszczył
|
|
|
|
res habilis rozpocznij naukę
|
|
rzecz, którą można zasiedzieć
|
|
|
|
usucapio (f.) rozpocznij naukę
|
|
zasiedzenie, nabycie prawa własności za skutek długotrwałego posiadania i spełnienia innych przesłanek
|
|
|
|
titulus (m.) rozpocznij naukę
|
|
tytuł, przyczyna, powód, podstawa prawna, tytuł prawny
|
|
|
|
fides (f.) rozpocznij naukę
|
|
wiara, ufność, zaufanie, rzetelność
|
|
|
|
tempus (n.) rozpocznij naukę
|
|
czas, termin, okres czasu
|
|
|
|
ad usucapionem rozpocznij naukę
|
|
na drodze do zasiedzenia rzeczy
|
|
|
|
usucapio est adiectio dominii per continuationem possessionis temporis lege definiti rozpocznij naukę
|
|
zasiedzenie jest nabyciem własności przez nieprzerwane posiadanie w czasie prawem określonym
|
|
|
|
usucapionis requisita essentialia sunt: res habilis, titulus, fides, possessio, tempus rozpocznij naukę
|
|
wymogami koniecznymi do zasiedzenia są: rzecz zdatna do zasiedzenia, tytuł prawny, wiara, posiadanie, upływ czasu
|
|
|
|
possessio, possessionis (f.) plur. possessiones rozpocznij naukę
|
|
posiadanie, faktyczne władztwo nad rzeczą
|
|
|
|
corpus (n.) rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
corpore adquirere possessionem rozpocznij naukę
|
|
fizycznie nabyć posiadanie (rzeczy)
|
|
|
|
animus (m.) plur. animi rozpocznij naukę
|
|
wola, zamiar, umysł, świadomość, duch, dusza
|
|
|
|
animo habere rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
animus rem sibi habendi rozpocznij naukę
|
|
wola zachowania rzeczy dla siebie
|
|
|
|
possessor (m.) plur. possessores rozpocznij naukę
|
|
posiadacz cywilny lub naturalny
|
|
|
|
possessio non est iuris, sed facti rozpocznij naukę
|
|
Posiadanie nie jest prawem, ale stanem faktycznym
|
|
|
|
possideri autem possunt, quae sunt corporalia rozpocznij naukę
|
|
posiadać można tylko rzeczy materialne
|
|
|
|
nemo sibi ipse causam possessionis mutare potest rozpocznij naukę
|
|
nikt sam sobie nie może zmienić podstawy posiadania
|
|
|
|
possessio civilis rozpocznij naukę
|
|
posiadanie cywilne, oparte na tytule prawnym, gdy posiadacz zachowuje się jak właściciel
|
|
|
|
possessio corpore at animo rozpocznij naukę
|
|
faktyczne posiadanie z zamiarem zachowania rzeczy dla siebie
|
|
|
|
possessor civilis rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
animus detendi rozpocznij naukę
|
|
zamiar zachowania (rzeczy) dla siebie i władania nią jak właściciel
|
|
|
|
possessio naturalis vel corporalis rozpocznij naukę
|
|
posiadanie naturalne, dzierżenie, posiadanie sine animo (bez woli zachowania rzeczy dla siebie)
|
|
|
|
possessor naturalis rozpocznij naukę
|
|
naturalny posiadacz, dzierżyciel
|
|
|
|
possessio sine animo rozpocznij naukę
|
|
posiadanie faktyczne bez zamiaru zachowania rzeczy dla siebie
|
|
|
|
detentor (m.) rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
possessio bonae fidei rozpocznij naukę
|
|
posiadanie w dobrej wierze
|
|
|
|
possessor bonae fidei rozpocznij naukę
|
|
posiadacz w dobrej wierze
|
|
|
|
bona fides/bona fide rozpocznij naukę
|
|
dobra wiara/w dobrej wierze
|
|
|
|
possessio malae fidei rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
possessor malae fidei rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
mala fides/mala fide rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
possessio iusta rozpocznij naukę
|
|
posiadanie słuszne, oparte na tytule prawnym
|
|
|
|
possessio iniusta rozpocznij naukę
|
|
bezprawne posiadanie, niesłuszne
|
|
|
|
possessio vitosa rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
possessor malae fidei ullo tempore non praescribit rozpocznij naukę
|
|
posiadacz w złej wierze niezależnie od upływu czasu nie uzyska skutku zasiedzenia
|
|
|
|
dominium (n.) plur. dominia rozpocznij naukę
|
|
własność, władza, panowanie, posiadłość
|
|
|
|
dominus (m.) plur. domini rozpocznij naukę
|
|
właściciel, pan władca, gospodarz domu
|
|
|
|
proprietas (f.) plur. proprietates rozpocznij naukę
|
|
własność, prawo własności bogactwo
|
|
|
|
proprietarius (m.) plur. proprietarii rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
separata debet possessio a proprietate rozpocznij naukę
|
|
należy rozróżnić pomiędzy posiadaniem a własnością
|
|
|
|
ius vel iura in re (ad rem) rozpocznij naukę
|
|
prawo na rzeczy, prawo do rzeczy
|
|
|
|
ius vel iura in re propria rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
ius utendi rozpocznij naukę
|
|
prawo do używania rzeczy własnej lub cudzej
|
|
|
|
ius fruendi rozpocznij naukę
|
|
prawo do pobierania pożytków z rzeczy własnej lub cudzej
|
|
|
|
ius possidendi rozpocznij naukę
|
|
prawo do posiadania rzeczy własnej lub cudzej
|
|
|
|
ius disponendi rozpocznij naukę
|
|
prawo do rozporządzania, dysponowania rzeczą
|
|
|
|
ius abutendi rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
condominium (n.) rozpocznij naukę
|
|
współwłasność, panowanie wspólne
|
|
|
|
communio (f.) rozpocznij naukę
|
|
wspólność majątkowa, udział`
|
|
|
|
portio pro diviso rozpocznij naukę
|
|
część wydzielona we wspólnej własności rzeczy
|
|
|
|
portio divisa rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
dominium divisum rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
portio pro indiviso rozpocznij naukę
|
|
część ułamkowa (idealna) we wspólnej własności rzeczy
|
|
|
|
portio indivisa rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
communio pro indiviso rozpocznij naukę
|
|
współwłasność w częściach idealnych
|
|
|
|
fundus (m.) rozpocznij naukę
|
|
ziemia, posiadłość wiejska, grunt
|
|
|
|
fundus instructus rozpocznij naukę
|
|
grunt wraz z przynależnymi urządzeniami
|
|
|
|
solum (n.) rozpocznij naukę
|
|
ziemia, grunt, nieruchomość, kraj
|
|
|
|
solum natale (n.) rozpocznij naukę
|
|
ojczyzna, kraj pochodzenia
|
|
|
|
praedium (n.) rozpocznij naukę
|
|
nieruchomość, grunt, majątek ziemski
|
|
|
|
superficies (f.) rozpocznij naukę
|
|
powierzchnia; wszystko to, co na powierzchni ziemi i jest z nią złączone; prawo zabudowy, powierzchni
|
|
|
|
superficiarius (m.) rozpocznij naukę
|
|
korzystający z prawa powierzchni, superficjariusz
|
|
|
|
emphyteusis (f.) rozpocznij naukę
|
|
dzierżawa wieczysta, emfiteuza
|
|
|
|
emphyteuta (m.) rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
superficies solo cedit rozpocznij naukę
|
|
to co znajduje się na powierzchni ziemi przypada gruntowi
|
|
|
|
ius vel iura in re aliena rozpocznij naukę
|
|
prawo na rzeczy cudzej, ograniczone prawa rzeczowe
|
|
|
|
res aliena plur. res alienae rozpocznij naukę
|
|
rzecz cudza, będąca własnością innego podmiotu
|
|
|
|
servitus (f.) plur. servitutes rozpocznij naukę
|
|
służebność, niewola, poddaństwo, zależność
|
|
|
|
nulli res sua servit rozpocznij naukę
|
|
nikomu rzecz własna nie może być służebną
|
|
|
|
servitus servitutis esse non potest rozpocznij naukę
|
|
nie może istnieć służebność służebności
|
|
|
|
servitutibus civiliter utendum est rozpocznij naukę
|
|
służebność należy wykonywać łagodnie (w sposób cywilizowany)
|
|
|
|
servitus praedii rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
praedium dominas rozpocznij naukę
|
|
grunt władający (tj. ten, dla którego ustanowiono służebność)
|
|
|
|
praedium serviens rozpocznij naukę
|
|
grunt obciążony służebnością na rzecz gruntu władającego
|
|
|
|
servitus itineris rozpocznij naukę
|
|
służebność przechodu lub przejazdu
|
|
|
|
iter (n.) rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
servitus viae rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
via (f.) rozpocznij naukę
|
|
droga, gościniec, ulica, ścieżka
|
|
|
|
servitus personae plur. servitutes personarum rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
usus (m.) rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
ususfructus (m.) rozpocznij naukę
|
|
użytkowanie przez użytkownika cudzej rzeczy i pobieranie z niej pożytków (jedna ze służebności osobistych)
|
|
|
|
ususfructus est ius alienis rebus utendi fruendi salva rerum substantia rozpocznij naukę
|
|
użytkowanie jest prawem używania cudzych rzeczy i pobierania z nich pożytków z zachowaniem istoty rzeczy
|
|
|
|
habitatio (f.) rozpocznij naukę
|
|
mieszkanie, służebność mieszkania, siedziba, zamieszkiwanie
|
|
|
|
habitator rozpocznij naukę
|
|
mieszkaniec, lokator, korzystający z służebności mieszkania
|
|
|
|
fiducia (f.) rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
pignus (n.) plur. pignora rozpocznij naukę
|
|
zastaw ręczny (następuje wydanie zastawnikowi rzeczy, ale bez przeniesienia jej własności), przedmiot zastawu
|
|
|
|
pignus datum rozpocznij naukę
|
|
zastaw wraz z wydaniem rzeczy przez zastawcę (dłużnika zastawnego) zastawcy (wierzycielowi)
|
|
|
|
hypotheca (f.) rozpocznij naukę
|
|
hipoteka, zastaw umowny przy którym rzecz zastawiona zostaje w posiadaniu dłużnika hipotecznego
|
|
|
|
hypothecarius rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
pignoris causa est indivisa rozpocznij naukę
|
|
podstawa zastawu jest niepodzielna
|
|
|
|
in integrum restitutio rozpocznij naukę
|
|
przywrócenie poprzedniego stanu prawnego
|
|
|
|
restitutio (f.) rozpocznij naukę
|
|
przywrócenie stanu pierwotnego
|
|
|
