|
Pytanie |
Odpowiedź |
JULIUSZ SŁOWACKI W pamiętniku Zofii Bobrówny rozpocznij naukę
|
|
Niechaj mnie Zośka o wiersze nie prosi
|
|
|
Niechaj mnie Zośka o wiersze nie prosi rozpocznij naukę
|
|
Bo kiedy Zośka do ojczyzny wróci,
|
|
|
Bo kiedy Zośka do ojczyzny wróci, rozpocznij naukę
|
|
To każdy kwiatek powie wiersze Zosi,
|
|
|
To każdy kwiatek powie wiersze Zosi, rozpocznij naukę
|
|
Każda jej gwiazdka piosenkę zanuci.
|
|
|
Każda jej gwiazdka piosenkę zanuci. rozpocznij naukę
|
|
Nim kwiat przekwitnie, nim gwiazdeczka zleci,
|
|
|
Nim kwiat przekwitnie, nim gwiazdeczka zleci, rozpocznij naukę
|
|
Słuchaj— bo to są najlepsi poeci.
|
|
|
Słuchaj— bo to są najlepsi poeci. rozpocznij naukę
|
|
Gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone
|
|
|
Gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone rozpocznij naukę
|
|
Będą ci całe poemata składać.
|
|
|
Będą ci całe poemata składać. rozpocznij naukę
|
|
Jabym to samo powiedział, co one,
|
|
|
Jabym to samo powiedział, co one, rozpocznij naukę
|
|
Bo ja się od nich nauczyłem gadać;
|
|
|
Bo ja się od nich nauczyłem gadać; rozpocznij naukę
|
|
Bo tam, gdzie Ikwy srebrne fale płyną,
|
|
|
Bo tam, gdzie Ikwy srebrne fale płyną, rozpocznij naukę
|
|
Byłem ja niegdyś, jak Zośka, dzieciną
|
|
|
Byłem ja niegdyś, jak Zośka, dzieciną rozpocznij naukę
|
|
Dzisiaj daleko pojechałem w gości
|
|
|
Dzisiaj daleko pojechałem w gości rozpocznij naukę
|
|
I dalej mię los nieszczęśliwy goni.
|
|
|
I dalej mię los nieszczęśliwy goni. rozpocznij naukę
|
|
Przywieź mi, Zośko, od tych gwiazd światłości,
|
|
|
Przywieź mi, Zośko, od tych gwiazd światłości, rozpocznij naukę
|
|
Przywieź mi, Zośko, z tamtych kwiatów woni,
|
|
|
Przywieź mi, Zośko, z tamtych kwiatów woni, rozpocznij naukę
|
|
Bo mi zaprawdę odmłodnieć potrzeba.
|
|
|
Bo mi zaprawdę odmłodnieć potrzeba. rozpocznij naukę
|
|
Wróć mi więc z kraju taką — jakby z nieba.
|
|
|
Wróć mi więc z kraju taką — jakby z nieba. rozpocznij naukę
|
|
Wróć mi więc z kraju taką — jakby z nieba.
|
|
|
