Pytanie  |
Odpowiedź |
Czym różnią się spółgłoski od samogłosek rozpocznij naukę
|
|
organ artykulacji tworzy z miejscem artykulacji szczelinę lub zwarcie
|
|
|
Kryterii opisu spółgłosek rozpocznij naukę
|
|
stopień otwarcia, organ i miejsce artykulacji, otwarcie względnie zamknięcie jamy nosowej, dzwięczność/ bezdzwięczność
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
mejsce artykulacji + opis rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
podniebienie twarde i miękie dzieli się na rozpocznij naukę
|
|
przednią (prze), śródkową (medio) i tylną (post)
|
|
|
grzebiet języka dzieli się na rozpocznij naukę
|
|
przednią (prze), sródkową (medio) i tylną część (post)
|
|
|
Spółgłoski języka niem. różnią się od spółgłosek polskich rozpocznij naukę
|
|
siłą powietrza fonacyjnego pokonującego przeszkodę, dzielą się na słabe i mocne
|
|
|
Narzędy mowy są przy realizacji niem. spółgłosek: rozpocznij naukę
|
|
bardziej napięte niż w języku polskim
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
zwarto-wybuchowe, szczelinowe (frykatywne), zwarto-szczelinowe (afrykaty), półotwarte
|
|
|
Spółgłoski zwarto-wybuchowe rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
s z, ш ж, f v, x R, ç j, h -
|
|
|
Spółgłoski zwarto-szczelinowe rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
płynne (lateralne) l, (wibranty) r R R; nosowe m n ng
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
zwieranie się narządów mowy
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
g w wygłosie sylaby wymawia się dzwięcznie tylko wtedy: rozpocznij naukę
|
|
gdy następna sylaba zaczyna się od spółgłosek dzwięcznych (l, r, n, m)
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
w wyrazach pochodzenia obcego
|
|
|
jeżeli s występuje w wygłosie sylaby przed sufiksem zdrabniającym (chen) to rozpocznij naukę
|
|
połączenie sch realizowano jako s
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
Afrykaty dźwięczne występują rozpocznij naukę
|
|
w wrazach pochodzenia obcego (angielski)
|
|
|
n w wygłosie prefiksów an, ein, un przed k i g jest wymagano rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
R spółgłoskowe, kiedy używamy, wariant zapisu rozpocznij naukę
|
|
r, rr, rh, rrh; R перевернутое w nagłosie (przed sam), R oddzwięcznione w nagłosie, po bezdzwiecznej spółgłosce, R zredukowane w wygłosie po krótkie sam, oraz po długim a:
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
powstae w krtani (glotalna), występuje w nagłosie przed sam, po prefiksach przed sam, w złożeniach, we frazach, w skrótowcach literowych
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
glotalna, występuje tulko w nagłosie
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
to wzajemne, płynne przenikanie się realizacji głosek w wypowiedzi
|
|
|
Upodobnienie jako efekt koartykulacji rozpocznij naukę
|
|
upodobnienie częściowe, całkowite, progresywne, regresywne (najczęściej w niem. częściowe postępowe)
|
|
|
Upodobnienie pod względem miejsca artykulacji 1 rozpocznij naukę
|
|
upodobnienie 1 : (en) elizja + u 1 (p/b) = sylabiczne m. upodobnienie 2 : (en) elizja + u 2 (k/g) = sylabiczne ng
|
|
|
Upodobninie pod względem miejsca artykulacji 2 (nosowa asymilacja wsteczna) rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
Upodobnienie pod względem dzwięczności rozpocznij naukę
|
|
b d g v z j ж R, granica wyrazów i sylab, dodatkowo b d g w nagłosie absolutnym
|
|
|
Upodobninie dot. wymowy podobnych spółgłosek rozpocznij naukę
|
|
pp, pb, tt, td, kk, kg, ff, fv, сс, сж, ll, mm, nn
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
kiedy spółgłoska przystosowuje się fonetycznie do głoski następnej
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
kiedy spółgłoska przystosowyje się fonetyczne do głoski poprzedzającej
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
ujawiania różnicy między zapisem ortografichnym głoski a jej realizacji fonetycznej
|
|
|
