Pytanie |
Odpowiedź |
rozpocznij naukę
|
|
Zestawienie przeciwstawnych znaczeniowo pojęć lub sądów, służące podkreśleniu emocjonalnego charakteru wypowiedzi, np. I nie miłować ciężko, i miłować / Nędzna pociecha [...] (M. Sęp-Szarzyński, Sonet V
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Bezpośredni i uroczysty zwrot do osoby, bóstwa, zjawiska lub idei Występuje często w utworach o charakterze modlitewnym lub pochwalnym oraz w przemówieniach. Zwiększa emocjonalność wypowiedzi, np. O zła Persefono, Moglażeś tak wielu łzam dać upłynąć płono
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Występująca w tekstach literackich konstrukcja składniowa celowo pozbawiona jednego z oczywistych elementów (np. podmiotu lub orzeczenia), który można odtworzyć na podstawie kontekstu, np. Czego chcesz od nas, Panie, za Tiwe hojne dary?
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Uszeregowanie wyrazów lub wyrażeń według ich intensywności znaczeniowej lub ekspresywnej. W tekstach możemy wskazać gradację rosnącą lub opadającą,
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Szyk przestawny polegający na zmianie naturalnej kolejności wyrazów w zdaniu, słuzący podkreśleniu istotnych treści, uzyskaniu określonego rytmu lub określonej intonacji
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Powtórzenie w tekście układu zdań o podobnej budowie, służące rytmizacji wypowiedzi i uwypukleniu określonych treści, np. Człowiek człowiekowi wilkiem/Człowiek człowiekowi strykiem (E. Stachura, Człowiek człowiekowi
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Anafora - powtórzenie tego samego wyrazu lub ciągu wyrazów na początku kolejnych wersów, np. Lubo wstając gore jaśnie, / Lubo padnąc slorice gaśnie U. Kochanowski, Tren XVII)
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
• Epifora powtórzenie tego samego wyrazu lub ciągu wyrazów na końcu kolejnych wersów, np. Z otchłani klęski cierpień podnoszę głos do ciebie, Nirwano! / Przyjdź twe królestwo jako na ziemi, tak i w niebie, Nirwanol (K. Przerwa-Tetmajer, Hymn do Nirwany)
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Kilkakrotne użycie tego samego elementu językowego (wyrazu, zespołu wyrazów, wersów lub zwrotek). Służy uwypukleniu określonych treści, wzmocnieniu rytmu lub ekspresj, ozdobności stylu,
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Przeniesienie wyrazu lub części zdania do kolejnego wersu, służące podkreśleniu wybranych fragmentów wypowiedzi lub wprowadzeniu określonego rytmu, np. Pokój szczęśliwość, ale bojowanie / Byt nasz podniebny (M. Sęp Szarzyński, Sonet (V
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Pytanie, na które nie oczekuje się odpowiedzi. Ma za zadanie zwrócić na coś uwagę odbiorcy, zwiększyć emocjonalność wypowiedzi, np. Szabli nie chwytasz? Na koń nie siadasz? Co się stało z tobą, żołnierzu? (H. Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski).
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Ciąg wyrazów nazywających elementy określonej kategorii, służący wzmocnieniu znaczenia wypowiedzi i zwróceniu uwagi na określone zjawisko, np. Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt żywot ludzki stynie (D. Naborowski, Krótkość żywota)
|
|
|