Pytanie  |
Odpowiedź |
|
rozpocznij naukę
|
|
Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
kto cię stracił dziś piękność twą w całej ozdobie
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Widzęi opisuję, bo tęsknie po tobie
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
panno święta co Jasnej bronisz Częstochowy
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
I w ostrej świecisz bramie. ty co gród zamkowy
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
gdy od płaczącej matki pod Twoją opiekę
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
I zaraz mogłem pieszo do Twych świątyń progu
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Iść za wrócone życie podziękować Bogu),
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono.
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Tymczasem przenoś moją duszę utęsknioną
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem,
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Wyzłacanych przenicą, posrebrzanych żytem
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Gdzie bursztynowy świerzop*, gryka jak śnieg biała,
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Zieloną na niej z rzadka ciche grusze siedzą
|
|
|
