Pytanie |
Odpowiedź |
rozpocznij naukę
|
|
obejmuje teoretyczne i technologiczne problemy procesów: walcowania, ciągnienia i tłoczenia, kucia, prasowania i wyciskania, a także niekonwencjonalnych procesów kształtowania materiałów.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Cięcie polega na oddzieleniu jednej części materiału od drugiej za pomocą narzędzi, natomiast kształtowanie polega na zmianie kształtu materiału do pożądanego.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Jest to cięcie wzdłuż linii niezamkniętej, po czym następuje oddzielenie jednej części od drugiej.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Jest to cięcie wzdłuż linii zamkniętej okalającej przedmiot wycinany.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Jest to cięcie wzdłuż linii zamkniętej, w której wycięta część jest odpadem.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Jest to cięcie wzdłuż linii niezamkniętej, w której część odcięta jest odpadem.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Jest to cięcie, w którym następuje usunięcie naddatków.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Jest to cięcie po linii niezamkniętej bez usunięcia materiału, często następuje odgięcie oddzielonego materiału.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Jest to rozdzielenie na części za pomocą cięcia.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Polega na odcinaniu naddatków z materiału, aby uzyskane powierzchnie były wykonane dokładniej (wymiarowo) jak również miały ostre krawędzie i gładką powierzchnię cięcia.
|
|
|
Siła cięcia (Składowa F skierowana zgodnie z kierunkiem ruchu stempla decyduje o sile osiowej, wywieranej na suwak prasy oraz o wielkości pracy cięcia) Obliczona wartość siły F odnosi się do chwili, w której siła ta osiąga maksimum, co zazwyczaj zbiega się chwilą powstania pęknięcia. rozpocznij naukę
|
|
F = klgRt (l – długość linii cięcia, w mm; g – grubość ciętego materiału wmm) ; Rt – wytrzymałość materiału na ścinanie, w MPa k – współczynnik uwzględniający wpływ dodatkowych oporów cięcia spowodowanych np.: stępieniem krawędzi tnących, przesunięciem stempla w stosunku do otworu, miejscowym utwardzeniem materiału itp. Wartość z przedziału: od 1,2 do 1,3.
|
|
|
Wytrzymałość materiału na ścinanie można wyznaczyć dla stali z zależności: rozpocznij naukę
|
|
Rt = 0,8· Rm lub: Rt = 1,2· Re gdzie: Rm jest wytrzymałością materiału na rozciąganie, Re jest granicą plastyczności materiału.
|
|
|
Czynniki wpływające na proces tłoczenia rozpocznij naukę
|
|
rs– promień stempla, rm– promień matrycy, s – luz pomiędzy matrycą i stemplem, Fd – siła dociskacza, v – prędkość stempla rs– promień stempla, rm– promień matrycy, s – luz pomiędzy matrycą i stemplem, Fd – siła dociskacza, v – prędkość stempla
|
|
|
Wytłoczki o powierzchni nierozwijalnej rozpocznij naukę
|
|
Wytłoczki o powierzchni nierozwijalnej - zalicza się przedmioty od bardzo prostych (typu miseczka) do złożonych kształtów (elementy karoserii samochodu). Wspólną cechą tych wytłoczek jest to, że nie można ich rozłożyć na płaszczyźnie przez rozginanie, bez pocięcia.
|
|
|
Podstawowe operacje kształtowania wytłoczek nierozwijalnych Operacje kształtowania wytłoczek nierozwijalnych na prasach dzielimy na dwie grupy: rozpocznij naukę
|
|
operacje służące do nadania zasadniczego kształtu wytłoczce: operacje wykańczające: dotłaczanie, wywijanie, rozpychanie, obciskanie. wytłaczanie, przetłaczanie, przewijanie, wyciąganie;
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
jest to proces, podczas którego następuje przekształcenie płaskiego półwyrobu w wytłoczkę o powierzchni nierozwijalnej.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
polega na zwiększeniu wysokości wytłoczki kosztem zmniejszenia średnicy _ d, przy czym grubość ścianki _ g, powiększa się.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
w wyniku procesu przewijania powierzchnia wewnętrzna wytłoczki staje się zewnętrzną.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
polega na zwiększeniu wysokości wytłoczki przez zmniejszenie grubości jej ścianki, przy czym wewnętrzna średnica wytłoczki nie ulega zazwyczaj większej zmianie.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
polega na nadaniu wytłoczce ostatecznego kształtu.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
za pomocą wywijania otrzymuje się powiększenie uprzednio wyciętych otworów i wywinięcie ścianek dookoła tych otworów.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
obciskaniem nazywa się operacje, która powoduje zmniejszenie wymiarów poprzecznych wyrobów.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
rozpychaniem nazywa się operację, która powoduje powiększenie wymiarów poprzecznych wyrobów. Stosuje się do kształtowania wypukłych, bocznych ścian rur, kształtowania kołnierzy wytłoczek.
|
|
|
Wybór technologii tłoczenia rozpocznij naukę
|
|
bez dociskacza lub z dociskaczem
|
|
|
Wytłaczanie: a) bez dociskacza, b) z dociskaczem; rozpocznij naukę
|
|
1 – stempel, 2 – matryca, 3 – wytłaczany metal, 4 – dociskacz
|
|
|
Warunek utraty stateczności rozpocznij naukę
|
|
Pozwala nam obliczyć konieczność stosowania dociskacza w procesie tłoczenia.
|
|
|
Zastosowanie dociskacza jest konieczne, jeżeli powyższa zależność jest spełniona (prawdziwa). To znaczy kiedy lewa strona jest równa bądź mniejsza od prawej. Tendencja do sfałdowania jest tym większa, im mniejszy jest stosunek grubości do średnicy krążka blachy. rozpocznij naukę
|
|
Dla uniknięcia sfałdowań najczęściej stosuje się wytłaczanie z dociskiem. Wadą stosowania dociskacza jest zwiększenie oporów tarcia, które wskutek zbyt dużej siły nacisku mogą być przyczyną pęknięcia wytłoczki.
|
|
|
g = 2 mm, D = 100 mm, m1=0,7 rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
g = 2 mm, D = 100 mm, m1=0,5 rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
Współczynnik wytłaczania i stopień wytłaczania rozpocznij naukę
|
|
W praktyce przemysłowej przyjęto określać wartość współczynnika wytłaczania:
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
d – średnica wytłoczki, D – średnica krążka materiału wejściowego blachy.
|
|
|
Graniczny współczynnik wytłaczania rozpocznij naukę
|
|
Jeżeli współczynnik m1 (obliczony) jest większy od pewnej wartości granicznej
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Wartość granicznego współczynnika wytłaczania (mgr) zależy od: rs – promień zaokrąglenia stempla, rm – promień zaokrąglenia matrycy. rodzaju materiału, względnej grubości blachy: g/D, względnych promieni zaokrągleń: rs/g i rm/g oraz tarcia na stemplu, dociskaczu i matrycy
|
|
|
Określenie sił w procesie wytłaczania rozpocznij naukę
|
|
W czasie wytłaczania spełniony musi być warunek:
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
Maksymalna siła wytłaczania jest równa sile zrywającej wówczas, gdy współczynnik jest równy granicznej wartości. Ponieważ w pierwszym przybliżeniu siła zrywająca wytłoczkę wynosi: rozpocznij naukę
|
|
gdzie: d – średnica wytłoczki, g – grubość początkowa materiału, Rm – wytrzymałość na rozciąganie kształtowanej blachy.
|
|
|
Gdy współczynnik m1 jest większy od wartości granicznej rozpocznij naukę
|
|
siła Fmax jest mniejsza od Fzr, przy czym stosunek tych dwóch sił, oznaczamy przez n
|
|
|
Uwzględniając wartości współczynnika n podane w tabeli 2, maksymalną siłę wytłaczania można obliczyć ze wzoru: rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
Siłę wywieraną przez dociskacz rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
Ad – powierzchnia, na którą działa dociskacz rozpocznij naukę
|
|
q – nacisk jednostkowy, zależny od rodzaju materiału i jego grubości
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
D – średnica krążka materiału wejściowego blachy, dm – średnica otworu matrycy, rm – promień zaokrąglenia krawędzi matrycy
|
|
|
Schemat tłoczenia z dociskaczem rozpocznij naukę
|
|
Schemat tłoczenia z dociskaczem s – luz pomiędzy matrycą i stemplem, ds – średnica stempla, rm – promień zaokrąglenia krawędzi matrycy, rs – promień zaokrąglenia krawędzi stempla, dm – średnica otworu matrycy.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
Całkowita siła potrzebna do wytłaczania (minimalna siła nacisku prasy) wynosi: rozpocznij naukę
|
|
Całkowita siła potrzebna do wytłaczania (minimalna siła nacisku prasy) wynosi:
|
|
|
Całkowita siła potrzebna do wytłaczania (minimalna siła nacisku prasy) wynosi: rozpocznij naukę
|
|
Całkowita siła potrzebna do wytłaczania (minimalna siła nacisku prasy) wynosi:
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Wykrawanie jest to cięcie przyrządem na prasie. Spójność metalu narusza się narzędziem, którego składowymi są: stempel tnący i matryca tnąca.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Proces technologiczny przeróbki plastycznej na zimno lub na gorąco blach, płyt lub folii, obejmujący cięcie i kształtowanie z nich przedmiotów małej grubości w stosunku do szerokości i długości, np. powłok blaszanych, rur czy kształtowników giętych.
|
|
|