to podstawa charakterystyczna dla człowieka przelmu 19 i 20 wieku cechująca się skrajnym pesymizmem znużeniem zobojętnieniem wszelkich wartości także etycznych
to specjalne uformowanie warstwy wypowiedzi tak aby zostały zestrojone głoski o podobnym brzmieniu tak aby twskt mógł kreować nastrój obrazować i uwydatnić sens utworu
odmiana instrumentacji głosowej tak aby powtarzać te same głoski na początku kolejnych wyrazów uwydatnić walory wypowiedzi i zaznaczyć związku między poszczególnymi Słowami