wos cechy norm prawnych

Największa moc oddziaływania w państwie

Pracodawca, który sprawuje najwyższą władzę w państwie, tworzy, zatwierdza lub uznaje normy prawne. Może też przekazać to zadanie podległym sobie organom. Dzięki temu prawne regulację mają rangę zasad powszechnie obowiązujących.

Gwarancja przymusu państwowego

Przestrzeganie norm prawnych gwarantują sankcje, które są egzekwowane przez organy państwa, m.in. przy użyciu różnych środków przymusu, w tym przymusu fizycznego (np. zatrzymanie, pozbawienie wolności).

Kontrola tylko zewnętrznych zachowań

Zasięg ingerencji norm prawnych jest ograniczony tylko do czynów człowieka - prawo nie wkracza w sferę jego sumienia i myśli. Podobnie prawo dotyczy tylko widocznych skutków działań podejmowanych przez inne podmioty (np. organy władzy).

Jednolitość interpretacji i zastosowania

Prawodawcy dążą do tego, aby normy prawne były odczytywane i stosowane w taki sam sposób w różnych sytuacjach i wobec różnych osób. Służy temu tworzenie uporządkowanych zbiorów norm abstrakcyjnych i generalnych.

Abstrakcyjny charakter norm prawnych.

Normy prawne określają wymagane zachowania, które są możliwe do powtórzenia. Zawierają w miarę ogólne sformułowania, które pozwalają na zastosowanie ich w różnych, choć podobnych sytuacjach.

generalny charakter norm prawnych

W aktach prawnych określa się ogólne cechy adresata danej normy (np. jego obywatelstwo, płeć, wiek, przynależność do grupy zawodowej), a nie jego cechy indywidualne, np. jego tożsamość czy imię i nazwisko.