a. Najczęstsze zaburzenie głosu w praktyce laryngologicznej. b. Może być składową dysfonii. c. Może być izolowaną cechą głosu. d. Jest objawem nieprawidłowości fonacyjnej na poziomie krtani. e. Zmiana głosu z zaburzenia wibracji fałdów głosowych przy fonacji. f. Przepływające powietrze zawiera komponenty szumowe. g. Jest słyszana przy emisji samogłosek, głosek dźwięcznych, przy kaszlu i chrząkaniu. h. Głoski zmieniają barwę i stają się zniekształcone. i. Głoski nie tracą zrozumiałości i znaczeni