Pytanie |
Odpowiedź |
Chcę wejść do twego wnętrza rozpocznij naukę
|
|
Rozejrzeć się dokoła, nabrać ciebie jak tchu
|
|
|
-Odejdź- mówi kamień.- jestem szczelnie zamknięty rozpocznij naukę
|
|
Nawet rozbite na części będziemy szczelnie zamknięte
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
Przychodzę z ciekawości czystej rozpocznij naukę
|
|
Życie jest dla niej jedyną okazją
|
|
|
Zamierzam przejść się po twoim pałacu, rozpocznij naukę
|
|
a potem jeszcze zwiedzić liść i kroplę wody.
|
|
|
Niewiele czasu na to wszystko mam. rozpocznij naukę
|
|
Moja śmiertelność powinna cię wzruszyć.
|
|
|
- Jestem z kamienia - mówi kamień - rozpocznij naukę
|
|
i z konieczności muszę zachować powagę.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Nie mam mięśni śmiechu.
|
|
|
Słyszałąm, że są w tobie wielkie puste sale, rozpocznij naukę
|
|
nie oglądane, piękne nadaremnie,
|
|
|
głuche, bez echa czyichkolwiek kroków. rozpocznij naukę
|
|
Przyznaj, że sam niedużo o tym wiesz.
|
|
|
- Wielkie i puste sale - mówi kamień - rozpocznij naukę
|
|
ale w nich miejsca nie ma.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
ale poza gustem twoich ubogich zmysłów.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
nie zaznasz mnie nigdy.
|
|
|
Całą powierzchnią zwracam się ku tobie, rozpocznij naukę
|
|
a całym wnętrzem leżę odwrócony.
|
|
|
Nie szukam w tobie przytułku na wieczność. rozpocznij naukę
|
|
Nie jestem nieszczęśliwa.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
Mój świat jest wart powrotu.
|
|
|
Wejdę i wyjdę z pustymi rękami. rozpocznij naukę
|
|
A na dowód, że byłam prawdziwie obecna,
|
|
|
nie przedstawię niczego prócz słów, rozpocznij naukę
|
|
którym nikt nie da wiary.
|
|
|
- Nie wejdziesz - mówi kamień. - rozpocznij naukę
|
|
Brak ci zmysłu udziału.
|
|
|
Żadem zmysł nie zastąpi ci zmysłu udziału. rozpocznij naukę
|
|
Nawet wzrok wyostrzony aż do wszechwidzenia
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
nie przyda ci się na nic bez zmysłu udziału. rozpocznij naukę
|
|
Nie wejdziesz, masz zaledwie zamysł tgo zmysłu,
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|
Nie mogę czekać dwóch tysięcy wieków rozpocznij naukę
|
|
na wejście pod twój dach.
|
|
|
- Jeżeli mi nie wierzysz - mówi kamień - rozpocznij naukę
|
|
zwróć się do liścia, powie to, co ja.
|
|
|
Do kropli wody, powie to, co liść. rozpocznij naukę
|
|
Na koniec spytaj włosa z własnej głowy.
|
|
|
Śmiech mnie rozpiera, śmiech, olbrzymi śmiech, rozpocznij naukę
|
|
którym śmiać się nie umiem.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
|
|
|