słownik polsko - polski

język polski - język polski

park po polsku:

1. parku parku


Obudził się i ze zdziwieniem stwierdził, że jest na ławce w parku.
Biegaliśmy po parku.
Którędy idzie się do Parku Ludowego?
Spędziliśmy cały dzień w parku Yoyogi.
Mój dom jest blisko parku.
Kiedy spacerowałem po parku, zaczepiło mnie starsze małżeństwo.
Mamy się spotkać jeszcze jutro po południu w parku.
Zjedzmy w parku, jak kiedyś.
Budowa parku rozrywki trwała dziesięć lat.
Z hotelu widać było całą panoramę tego parku.
Zabrała psa do parku przed śniadaniem.
Pracuję w Central Parku codziennie o szóstej.
Chodząc po parku, znalazłem pisklę.
Wszystkie wiśnie z parku zakwitły.
Wszyscy ludzie w parku patrzyli do góry na balon.

Polskie słowo "park" (parku) występuje w zestawach:

Miejscownik (locative)
Dopełniacz (genitive)
Biernik (accusative)