| Pytanie | Odpowiedź | |||
|---|---|---|---|---|
|
Ośrodkowy układ: mózgowie i rdzeń kręgowy. Obwodowy układ nerwowy: nerwy układu
|
||||
|
Odbiór i analiza bodźców, reakcja na bodźce, regulowanie i koordynowanie pracy układów, sterowanie czynnościami nerwowymi: pamięć oraz inteligencja i emocje
|
||||
|
z 100 mld (neuronów)
|
||||
|
Przekazywanie informacji impulsami nerwowymi
|
||||
|
Ochrona i odżywianie komórek nerwowych
|
||||
|
Ciało komórki nerwowej, Dendryty, Akson, Osłonka mielinowa
|
||||
|
wypustki doprowadzające impulsy nerwowe do ciała komórki
|
||||
|
długa wypistka odprowadzając impuls z ciała neuronu
|
||||
|
Część neuronu otaczająca jądro komórkowe. Znajdują się w takie same organelle, jak w większości komórek ciała.
|
||||
|
Osłonka powoduje, że impuls przepływa szybciej.
|
||||
|
czuciowe, ruchowe, pośredniczącego
|
||||
|
Przewodzą impulsy od receptorów do ośrodkowego układu
|
||||
|
przewodzą impulsy nerwowe z ośrodkowego układu do narządów
|
||||
|
Przeprowadzają impulsy nerwowe pomiędzy neuronami czuciowymi a neuronami ruchowymi
|
||||
|
Wewnątrz neuronu jest więcej jonów ujemnych, a na zewnątrz dodatnich. Ta różnica ładunków to polaryzacja, a różnica potencjałów, potencjał spoczynkowy.
|
||||
|
Stan, w którym wewnątrz neuronu przeważają ładunki ujemne, a na zewnątrz dodatnie. Utrzymuje neuron w stanie spoczynku.
|
||||
|
Bodziec powoduje pobudzenie neuronu. Dochodzi do napływu jonów dodatnich do wnętrza komórki – to depolaryzacja.
|
||||
|
Chwilowa zmiana ładunków: wnętrze neuronu staje się dodatnie, a zewnętrze ujemne. Powstaje potencjał czynnościowy (impuls nerwowy).
|
||||
|
Fala depolaryzacji przesuwa się wzdłuż aksonu. Za nią następuje repolaryzacja, która przywraca stan spoczynku.
|
||||
|
Powrót do stanu spoczynku – jony dodatnie są usuwane z wnętrza neuronu, a ujemne wracają do środka.
|
||||
|
Za pomocą synaps – specjalnych połączeń między zakończeniem aksonu jednego neuronu a dendrytem kolejnego.
|
||||
|
Między zakończeniem aksonu neuronu a komórką mięśniową lub gruczołową.
|
||||
|
Połączenie między neuronami, w którym impuls przekazywany jest za pomocą neuroprzekaźników przez szczelinę synaptyczną.
|
||||
|
Zakończenie aksonu uwalnia neuroprzekaźniki, które przechodzą przez szczelinę synaptyczną i łączą się z receptorami kolejnej komórki.
|
||||
|
Pobudzenie komórki odbiorczej do odpowiedzi – np. powstanie nowego impulsu, skurcz mięśnia lub wydzielanie hormonu.
|
||||
|
Umożliwiają przekazywanie, wzmacnianie lub wyciszanie sygnałów między komórkami.
|
||||
|
Pobudzające i hamujące.
|
||||
|
Wywołują impuls elektryczny w następnym neuronie → sygnał jest przekazywany dalej. Przykłady: serotonina, dopamina, adrenalina.
|
||||
|
Wyciszają sygnał, uniemożliwiając przekazanie impulsu. Przykład: GABA (kwas γ-aminomasłowy).
|
||||
|
GABA (kwas γ-aminomasłowy) to neuroprzekaźnik hamujący, który: Wraz z serotoniną reguluje sen (jego jakość i długość). Pomaga w koncentracji i procesach poznawczych.
|
||||
|
Odpowiada za: Emocje i odczuwanie przyjemności, Koordynację ruchów, Motywację i nagradzanie. Niedobór dopaminy → choroba Parkinsona.
|
||||
|
Reguluje: Nastrój (często nazywana „hormonem szczęścia”), Sen, apetyt, temperaturę ciała i ciśnienie krwi. Niski poziom serotoniny → agresja, zmęczenie, obniżony nastrój.
|
||||
|
Uczestniczy w reakcji stresowej („walcz lub uciekaj”): Przyspiesza pracę serca, Podnosi ciśnienie krwi, Rozszerza oskrzela, Mobilizuje organizm do działania.
|
||||
|
Odbiera i analizuje informacje o pracy wszystkich narządów oraz podejmuje decyzje o reakcjach organizmu na bodźce.
|
||||
|
Do zarządu firmy – wydaje polecenia, koordynuje pracę i podejmuje najważniejsze decyzje.
|
||||
|
Z mózgowia i rdzenia kręgowego.
|
||||
|
Mózg, pień mózgu, móżdżek.
|
||||
|
Integruje i przetwarza informacje, Zarządza pracą ciała, Odpowiada za wyższe czynności nerwowe: pamięć, uczenie się, analizę informacji.
|
||||
|
Kontroluje podstawowe funkcje życiowe, takie jak: oddychanie, praca serca, ciśnienie i temperatura ciała. 📍 Zawiera też ośrodki odruchów: kichania, kaszlu, połykania, wymiotów, pocenia się.
|
||||
|
Uczestniczy w koordynacji ruchów i utrzymywaniu równowagi ciała.
|
||||
|
Przewodzi impulsy między mózgowiem a resztą ciała i pośredniczy w odruchach rdzeniowych.
|
||||
|
Z dwóch półkul mózgowych pokrytych korą mózgu, która jest silnie pofałdowana i tworzy bruzdy dzielące ją na płaty.
|
||||
|
Cztery w każdej półkuli: Czołowy, Skroniowy, Ciemieniowy, Potyliczny.
|
||||
|
Ośrodki: Ruchowe (kontrola pracy mięśni szkieletowych), Ruchowe mowy, Odpowiada też za: emocje, planowanie, przewidywanie konsekwencji działań.
|
||||
|
Za przetwarzanie wrażeń słuchowych.
|
||||
|
Ośrodki odbierające bodźce dotyku, ucisku, temperatury, bólu i rozciągania z całego ciała.
|
||||
|
Zawiera ośrodki wzroku.
|
||||
|
Kości czaszki i opony mózgowe (błony łącznotkankowe).
|
||||
|
Bo ciała neuronów tworzą zewnętrzną, ciemniejszą warstwę mózgu – istotę szarą, a aksony skupione wewnątrz tworzą jaśniejszą istotę białą.
|
||||
|
Warstwa zewnętrzna mózgu, zbudowana z ciał komórek nerwowych.
|
||||
|
Warstwa wewnętrzna, zbudowana z włókien nerwowych (aksonów).
|
||||
|
Z istoty szarej (wewnątrz) i istoty białej (na zewnątrz). To odwrotnie niż w mózgu!
|
||||
|
Kanał środkowy wypełniony płynem mózgowo-rdzeniowym.
|
||||
|
Opony rdzenia kręgowego i płyn mózgowo-rdzeniowy.
|
||||
|
1. Kontrola odruchów (np. odruch kolanowy) – bez udziału woli. 2. Przewodzenie impulsów między mózgowiem a obwodowym układem nerwowym.
|
||||
|
Z nerwów, czyli pęczków włókien nerwowych (aksonów lub dendrytów) otoczonych tkanką łączną.
|
||||
|
Nerwy czaszkowe – odchodzą od mózgowia, unerwiają głowę i okolice. - Nerwy rdzeniowe – odchodzą od rdzenia kręgowego, unerwiają skórę, mięśnie i narządy wewnętrzne.
|
||||
|
- Nerwy czuciowe – przewodzą impulsy od receptorów do OUN. - Nerwy ruchowe – przewodzą impulsy od OUN do efektorów (mięśni, gruczołów). - Nerwy mieszane – zawierają oba rodzaje włókien.
|
||||
|
Wiązka aksonów i/lub dendrytów biegnąca poza ośrodkowym układem nerwowym, otoczona osłonką mielinową i naczyniami (tętnica, żyła).
|
||||
|
Skupienie ciał komórek nerwowych znajdujących się poza ośrodkowym układem nerwowym.
|
||||
|
Przekazuje informacje od receptorów do OUN (bodźce). Przekazuje informacje od OUN do efektorów (narządów wykonawczych: mięśni i gruczołów). Uczestniczy w wykonywaniu odruchów.
|
||||
|
Szybkie reakcje organizmu, które zachodzą bez udziału świadomości, z udziałem OUN i obwodowego UN.
|
||||
|
Droga impulsu jest krótsza niż w przypadku reakcji świadomych. Przykład: szybkie odsunięcie ręki od gorącego przedmiotu.
|
||||
|
Droga, którą przebiega impuls: Receptor → neuron czuciowy → neuron pośredniczący → neuron ruchowy → efektor (mięsień lub gruczoł).
|
||||
|
Nie podlegają modyfikacjom. Funkcja: ochrona życia i podstawowych procesów życiowych. Przykłady: kichanie, kaszel, odruch źrenicy.
|
||||
|
Powstają dzięki korze mózgu i doświadczeniu. Mogą być modyfikowane przez środowisko i wolę. Funkcja: adaptacja do warunków środowiska. Przykład: wydzielanie śliny na myśl o jedzeniu, jazda na rowerze, prowadzenie samochodu.
|
||||
|
Receptor → neuron czuciowy → neuron pośredniczący → neuron ruchowy → efektor (mięsień/gruczoł)
|
||||
|
Na somatyczny (ruchy świadome, bodźce ze środowiska zewnętrznego) i autonomiczny (regulacja narządów wewnętrznych, homeostaza).
|
||||
|
Odbiera bodźce ze środowiska zewnętrznego i kieruje świadomymi ruchami (np. pisanie, taniec).
|
||||
|
Odbiera bodźce z wnętrza ciała, reguluje pracę narządów wewnętrznych i pomaga utrzymać homeostazę.
|
||||
|
Na układ współczulny (sympatyczny) i układ przywspółczulny (parasympatyczny).
|
||||
|
Mobilizuje organizm w sytuacjach stresowych — „walcz lub uciekaj” (przygotowuje do wysiłku).
|
||||
|
Dominuje w relaksie i regeneracji — odpoczynek, trawienie, rozmnażanie.
|
||||
|
Rozszerzanie źrenic, rozszerzanie dróg oddechowych, przyspieszanie pracy serca, hamowanie perystaltyki jelit, uwalnianie glukozy z wątroby.
|
||||
|
Antagonistycznie — działają przeciwstawnie, regulując równowagę funkcji narządów.
|
||||
|
W istocie szarej pnia mózgu oraz w istocie szarej rdzenia kręgowego w odcinku krzyżowym.
|
||||
|
W istocie szarej rdzenia kręgowego w odcinku piersiowo-lędźwiowym.
|
||||
|
Z ośrodków nerwowych w OUN i z nerwów należących do układu obwodowego (wyprowadzających impulsy do narządów).
|
||||
|
Utrzymanie stałych warunków wewnętrznych organizmu (np. temperatura, ciśnienie krwi, równowaga energetyczna).
|
||||
|
W sytuacjach stresowych, podczas egzaminu, wysiłku fizycznego — gdy potrzebna jest szybka mobilizacja organizmu.
|
||||
|
Podczas odpoczynku, snu, po posiłku — gdy organizm wykonuje czynności trawienne i regenerację.
|
||||
|
Regularny i dostateczny sen, aktywność fizyczna, zdrowa dieta (m.in. magnez, cynk, witaminy z grupy B), unikanie infekcji, stresu, urazów i używek.
|
||||
|
Podczas snu następuje utrwalenie informacji nabytych w ciągu dnia (konsolidacja pamięci).
|
||||
|
Relaks mięśni, zmniejszenie reaktywności narządów, regeneracja całego ciała i poprawa koncentracji.
|
||||
|
Około 7–8 godzin na dobę (potrzeby zmieniają się z wiekiem).
|
||||
|
Podczas snu wzrasta poziom hormonu wzrostu we krwi, co wspiera rozwój organizmu.
|
||||
|
Pobudza słabo stymulowane synapsy, zapobiegając ich zanikowi; umożliwia naprawę i utrzymanie połączeń nerwowych.
|
||||
|
Związki zmieniające świadomość i zachowanie przez oddziaływanie na układ nerwowy (np. narkotyki, alkohol, nikotyna, dopalacze, niektóre leki).
|
||||
|
Psychiczny i/lub fizyczny przymus wykonywania czynności lub przyjmowania substancji mimo negatywnych skutków; związane ze wzrostem dopaminy w układzie nagrody.
|
||||
|
Wykluczenie społeczne, depresja, zaburzenia świadomości, problemy z koncentracją, uszkodzenia narządów, przedawkowanie i śmierć.
|
||||
|
Substancje działające podobnie do narkotyków o często nieznanym składzie; mogą być śmiertelne nawet po jednorazowym użyciu.
|
||||
|
Działa uzależniająco, zaburza funkcje poznawcze i motoryczne, może prowadzić do uszkodzeń narządów, zatrucia i przewlekłych chorób (np. alkoholizm).
|
||||
|
Jest psychoaktywna i pobudzająca; palenie niesie dodatkowo toksyczne i rakotwórcze substancje — szkody: układ nerwowy, pokarmowy, rozrodczy.
|
||||
|
Nie — e-papierosy również szkodzą organizmowi i mogą zawierać toksyczne substancje.
|
||||
|
Uzależnienie od leków (np. nasennych, uspokajających, przeciwbólowych) — przyjmowanie ich niezgodnie z zaleceniami może prowadzić do uzależnienia i poważnych skutków ubocznych.
|
||||
|
Choroba neurodegeneracyjna prowadząca do obumierania neuronów i postępującego otępienia; głównie u osób >65 lat.
|
||||
|
Powstawanie nieprawidłowych form białek tworzących toksyczne złogi wewnątrz i na zewnątrz neuronów.
|
||||
|
Wiek (powyżej 65 r.ż.), płeć żeńska, cukrzyca, występowanie w rodzinie.
|
||||
|
Nie ma pewnej profilaktyki, ale aktywność umysłowa i tryb życia (ćwiczenia, dieta) mogą opóźniać objawy.
|
||||
|
Choroba neurodegeneracyjna z obumieraniem neuronów produkujących dopaminę; najczęściej u osób >60 r.ż.
|
||||
|
Drżenie kończyn, spowolnienie ruchowe, sztywność mięśni, trudności w precyzyjnych ruchach, pochylona postawa.
|
||||
|
Na podstawie obserwacji klinicznej i badań obrazowych (TK, MRI) oraz oceny neurologicznej.
|
||||
|
Zaburzenie psychiczne pojawiające się zwykle między 15. a 35. r.ż., z objawami takimi jak omamy, urojenia, zaburzenia myślenia i emocji.
|
||||
|
Często występujące zaburzenie nastroju; objawy: obniżony nastrój, utrata zainteresowań, zmęczenie, problemy ze snem, myśli samobójcze; diagnoza wymaga objawów trwających ≥2 tygodni.
|
||||
|
EEG (elektroencefalografia), TK (tomografia komputerowa), MRI (rezonans magnetyczny); służą do oceny czynności i struktury mózgu.
|
||||