NEURO NAJWAZNIEJSZE POJECIA LAST MINUTE

Sumowanie w przestrzeni

sumowanie potencjałów postsynaptycznych z przynajmniej dwóch różnych synaps

Jakie warunki muszą być spełnione, aby doszło do sumowania w przestrzeni?

synapsy muszą być aktywowane jednocześnie, ich błony postsynaptyczne muszą być zlokalizowane na błony komórkowej neuronu, żeby mogły się spotkać

Jakie znaczenie ma sumowanie w czasie?

ogranicza przepływ informacji o małym znaczeniu

Sumowanie w czasie

zachodzi w pojedynczej synapsie; polega na sumowaniu się efektów presynaptycznych potencjałów czynnościowych na błonie postsynaptycznej; sumowanie amplitud

Dzięki czemu możliwe jest sumowanie w czasie?

Dzięki temu, że potencjał postsynaptyczny trwa zawsze dłużej niż presynaptyczny

Kiedy może dojść do sumowania w czasie?

Jeśli częstotliwość następujących po sobie potencjałów będzie odpowiednia- czas między nimi wystarczająco krótki

Co jest wynikiem sumowania w czasie?

Powstanie złożonego potencjału postsynaptycznego o większej amplitudzie niż jego składowe; może wywołać potencjał czynnościowy

Wymień cechy bodźca

- modalność - intensywność - czas trwania - umiejscowienie

Jaki charakter może mieć potencjał lokalny?

hiperpolaryzacji lub depolaryzacji

Potencjał lokalny

lokalne zaburzenie potencjału spoczynkowego błony komórkowej; rozchodzi się na niewielkie odległości

Rodzaje potencjałów lokalnych

potencjał postsynaptyczny, potencjał receptorowy

Od czego zależy amplituda potencjału lokalnego?

od liczby otwartych kanałów jonowych, a więc także od siły działającego bodźca

Dwie cechy amplitudy potencjału lokalnego

stopniowana, proporcjonalna do siły działającego bodźca

Jak przewodzony jest i dlaczego w ten sposób potencjał lokalny?

z dekrametrem (stratą amplitudy); błona komórkowa jako przewodnik również stwarza opór przy przewodzeniu bodźca

Zaleta i wada kodowania analogowego

+ dokładnie odzwierciedlenie siły bodźca - utrata jakości informacji wraz z rozchodzeniem się sygnału analogowego

Refrakcja względna

czas po zakończeniu refrakcji bezwzględnej, w którym może powstać kolejny potencjał czynnościowy, ale najmniejsza siła bodźca, który będzie w stanie wywołać potencjał czynnościowy jest większa niż wartość bodźca progowego

Jak zmienia się siła bodźca progowego w czasie refrakcji względnej?

Jest największa na początku, a najmniejsza na końcu- im większa siła bodźca tym szybciej powstanie kolejny potencjał czynnościowy

Co się dzieje dzięki refrakcji względnej?

Następuje zmiana kodu analogowego na cyfrowy (amplituda->częstotliwość)

Co wpływa na powstanie repolaryzacji względnej?

- hiperpolaryzacja - stan inaktywacji części kanałów sodowych - przepuszczalność błony dla jonów potasowych

Kierunek propagacji potencjału czynnościowego

wzgórek aksonu --> zakończenia synaptyczne aksonu KIERUNEK OTRODROMOW

Propagacja potencjału czynnościowego

powstawanie na kolejnych odcinkach błony aksonu kolejnych potencjałów czynnościowych, pod wpływem depolaryzacji wywołanej powstającymi potencjałami czynnościowymi pojawiającymi się wcześniej.

Od czego zależy szybkość propagacji potencjału czynnościowego?

a) średnicy aksonu (determinuje jego opór elektryczny, im większa średnica tym mniejszy opór) b) obecności osłonki mielinowej

Do czego służy metoda "voltage -clamp"?

określania kierunku, siły i rodzaju prądów jonowych, powstających przy danej wartości potencjału błonowego

Elektrody w "voltage-clamp"

1) elektroda stymulująca (w ciele aksonu) 2) elektroda rejestrująca (w aksonie) 3) elektroda odniesienia (zewnątrzkomórkowo)

Metoda "patch - clamp"

umożliwia badanie właściwości pojedynczego kanału jonowego, parametr obserwowany to natężenie prądu jonowego przepływającego przez wyizolowany fragment, mierzonego w pikometrach

Metoda "voltage-clamp"

kontrolowana jest wartość potencjału błony komórkowej, parametr obserwowany stanowi przepływający prąd jonowy mierzony w mikroamperach

Refrakcja bezwględna

czas po powstaniu potencjału czynnościowego, w którym komórka jest absolutnie niepobudliwa, kolejny potencjał czynnościowy nie może powstać

Co powoduje bodziec progowy?

powstanie depolaryzacji progowej, która umożliwia otwarcie na wzgórku aksonalnym minimalnej ilości napięciozależnych kanałów sodowych potrzebnej do zainicjowania sprzężenia zwrotnego dodatniego

Potencjał czynnościowy

kodowany cyfrowo; za jego pomocą informacja jest kodowana i przenoszona na znaczne odległości w neuronach i komórkach mięśniowych

Przez co zostaje przerwany cykl Hodkina?

Inaktywację kanałów sodowych; do zamknięcia bramki inaktywacyjnej kanałówsodowych trwa sprzężenie zwrotne dodatnie

Rownanie Nernsta może określic

potencjał równowagi dla danego jonu na podstawie różnicy stezen tego jonu po ubu stronach blony

Rownanie Nernsta nie pozwala na

obliczenie rzeczywistego potencjału spoczynkowego błoony komorkowej

Aby uzyskac wartosc potencjalu spoczynkowego na podstawiwe gradientow st. jonow wystepujacych we wnatrzu i na zewnatrz komorki, nalezy uwzlednic

1) wiecej niz 1 rodzaj jonu, 2) blona komorkowa jest w roznym stopniu przepuszczalna dla roznych rodzajow jonow (roznice w gestosci kanałów wyciekowych) = GOLDMAN

Rownanie Goldmana pokazuje ze

m mniejsza przepuszczalnosc bl dla danego jonu, tym mniejszy wplyw jego gradientu na wartosc potencjalu blony

CYKL HODKINA

pot. lokalny|| ->> depolaryzacja>otwarcie kolejnych kan Na>zwiekszenie przepuszcz.bl. kom dla jonow Na->dokomorkowy prad sodowy ->depolaryzacja

IPSP

Postsynaptyczny potencjał hamujący; powstaje wyniku otwarcia kanałów dla jonów chlorkowych; powoduje hiperpolaryzację błony

EPSP

postsynaptyczny potencjał pobudzający; wynik otwarcia kanałów sodowo-potasowych

1. Rodzaje transportu aktywnego i zmiany zachodzące w białku transportującym

pierwotny i wtorny

transport aktywny pierwotny

zależny od ATP, czyli wymaga energii z jego hydrolizy, hydroliza dostarcza także resztę fosforanową, która przyłącza się do białka odpowiadającego za transport aktywny (pompa jonowa).

tranport aktwyny pierwotny fosforylacja i defosforylacja

Fosforylacja białka transportującego -> miejsce wiązania cząsteczki, która ma być transportowana jest dostępne Defosforylacja białka transportującego -> miejsce wiązania zmienia swoją konformację, cząsteczka odłącza się i opuszcza pompę jonową

Transport aktwyny wtorny

niezależny od ATP siłą napędową jest siła chemiczna wynikająca z gradientu stężeń jonów, transport ten jest sterowany przez dyfuzję jonów sodowych(za dlugie wiecej w skyrpcie)

Kotransport

gdy jony Na+ i substancja przenoszone są w tę samą stronę

Transport exchange

gdy jony Na+ i substancja są przenoszone w przeciwne strony

Dlaczego K+ są tak ważne w potencjale spoczynkowym?

W błonie komórkowej typowej komorki nerwowej najwiecej jest potasowych kanalow wyciekowych i z tego powodu przepuszczalnosc bl kom w stanie spoczynu jest najwieksza dla jonow potasu. Jony patosowe w najw. st wplywaja na war pot spoczynk

Potencjał równowagi

Taki potencjał przyłożony do bł przepuszczalnej dla danego jonu, ktorego rezultatem jest sila elektrostatyczna rownowazaca sile chemiczna wynikajaca z roznicy stezen tego jonu po obywdu stronach blony.

Pierwsze prawo dyfuzji Ficka

lość substancji dyfundującej w czasie t przez określoną powierzchnię prostopadłą do kierunku dyfuzji, jest proporcjonalne do pola powierzchni S, gradientu stężeń i czasu.

Drugie prawo Ficka:

Szybkość dyfuzji gazów przez błonę przepuszczalną przy określonym ciśnieniu jest proporcjonalna do rozpuszczalności gazu w cieczy i odwrotnie proporcjonalna do pierwiastka kwadratowego z ciężaru cząsteczkowego danego gazu.

Sens zasady "wszystko albo nic"

bez względu na wielkość bodźca (progową lub nadprogową), amplituda potencjału czynnościowego będzie taka sama

akie znaczenie ma refrakcja bezwględna?

A) WYZNACZA CZĘSTOTLIWOŚĆ B) OGRANICZA MAX. CZĘSTOTLIWOŚĆ POTENCJAŁÓW CZYNNOŚCIOWYCH W DANYM NEURONIE C) ZABEZPIECZA PRZED SUMOWANIEM SIĘ POTENCJAŁÓW D) WYZNACZA ORTODROMOWY KIERUNEK ROZCHODZENIA SIĘ POTENCJAŁÓW CZYNNOŚCIOWYCH

jednostka refrakcji bezwzględnej

MILISEKUNDY

ANAŁY JONOTROPOWE

receptor znajduje się na białkach budujących kanał jonowy

KANAŁY METABOTROPOWE

receptor nie ma fizycznego połączenia z kanałem jonowym znajduje się w innym miejscu błony komórkowej jest związany z białkiem z rodziny G

RECEPTORY JONOTROPOWE gdzie sa

w błonie postsynaptycznej synapsy nerwowo-mięśniowej

RECEPTORY METABOTROPOWE

w komórkach rozrusznikowych

Opisać 3 szlaki jaki kanał jonowy może być otwarty z wykorzystaniem białka G

OTWIERANIE KANAŁU PRZEZ FOSFORYLACJĘ Mechanizm ten zachodzi przy użyciu liganda. (FOSFATAZY-DEFOSFORYLACJA-ZAMKNIĘCIE)

Receptory znajdują się w innym miejscu niż kanał jonowy.

Są one zdolne wiązać ligand związany z rodziną białek G (trzyjednostkowych – alfa, beta, gamma) Połączenie liganda z receptorem powoduje rozpad białka G na 3 podjednostki:

PODJEDNOSTKA ALFA

aktywuje cyklazy adenylowe, które zaczynają produkować cAMP (cykliczny adenozyno-3′,5′-monofosforan) aktywujący kinazy białkowe. Dochodzi do fosforylacji białek kanałowych, co powoduje zmianę ich konformacji i przy tym otwarcie kanału.

Istnieją też receptory, które znajdują się wewnątrz komórki.

Wiążą one ligand, który powoduje rozpad białka G na 3 podjednostki. Pod beta i gamma mają możliwość bezpośredniego poł się z kan powodując jego otwarcie.->skrypt za dl

Jaka siła bodźca jest zamieniania/kodowana w amplitudzie?

NAPIĘCIE (mV) IM WYŻSZA AMPLITUDA, TYM DZIAŁAJĄCY BODZIEC JEST SILNIEJSZY LUB DZIAŁA DŁUŻEJ AMPLITUDA POTENCJAŁU LOKALNEGO ODZWIERCIEDLA NATĘŻENIE I CZAS TRWANIA BODŹCA. Potencjał lokalny zapisuje cechy bodźca analogowo w amplitudzie.

. BUDOWA SIATKÓWKI Zbudowana jest z

5 podstawowych warstw, z których 3 (DWIE JĄDRZASTE, JEDNA ZWOJOWA) są zbudowane z perikarionów, a 2 (SPLOTOWATE) są tworzone przez wypustki neuronów.

JĄDRZASTA WARSTWA ZEWNĘTRZNA =

WARSTWA FOTORECEPTORÓW - warstwa siatkówki, która znajduje się najdalej od centrum gałki ocznej. W niej znajdują się 2 podstawowe typy fotoreceptorów:

2 podstawowe typy fotoreceptorów: czpoki

CZOPKI – przystosowane do widzenia dziennego i barwnego

SPLOTOWATA WARSTWA ZEWNĘTRZNA

łączy ona wewnętrzną i zewnętrzną warstwę jądrzastą

JĄDRZASTA WARSTWA WEWNĘTR

zawiera ciała komórek dwubiegunowych, horyzontalnych, amakrynowych.

SPLOTOWATA WARSTWA WEWNĘTRZNA

łączy komórki amakrynowe i dwubiegunowe z komórkami zwojowymi. Komórki zwojowe tworzą najbardziej wewnętrzną warstwę komórek siatkówki.

POTENCJAŁ POWSTAJE W

kOMÓRKACH ZWOJOWYCH

PRĘCIK - CO SIĘ DZIEJE POD WPŁYWEM ŚWIATŁA BRAK ŚWIATŁA

1. Kiedy na pręciki nie pada światło to cyklaza guanylowa produkuje duże ilości cGMP 2. cGMP jest ligandem, który otwiera kanały sodowe - następuje dyfuzja jonów sodowych do pręcików, co powoduje depolaryzację

jest swiatlo, precik 1 i 2 krok

swiatlo powoduje przemiany biochemiczne rodopsyny dochodzi do pobudzenia białka G - TRANSDUCYNY Transducyna rozpada się na podjednostki - podjednostka alfa będzie aktywowała enzym fosfodiestrazę, która zamienia cykliczny GMP w 5'-GMP

jest precik, 3 i 4 krok

W komórce zmniejszy się stężenie cGMP i dojdzie do zamknięcia kanałów sodowych - nastąpi HIPERPOLARYZACJA Kwant światła zamieni depolaryzację w hiperpolaryzację

W pręcikach jest

rodopsyna, która pod wpływem światła ulega rozpadowi na skotopsynę + 11-cis-retinen, który następnie przekształca się w 11-trans-retinen.

2 podstawowe typy fotoreceptorowy, preciki

wyspecjalizowane w widzeniu wieczornym (nocnym), wykazują większą wrażliwość na światło, związaną z większą ilością fotopigmentu,

Jeżeli nie ma światła to w pręcikach mamy

całkowitą resyntezę rodopsyny. Jak pojawia się światło to rodopsyna ulega rozpadowi. Taki pręcik jest nieaktywny. Dlatego też pręciki odpowiadają za widzenie w ciemności = widzenie skotopowe.

Pręciki... sygnał

dużym wzmocnieniem sygnału w procesie transdukcji sensorycznej, a jednocześnie małą ostrością przetwarzania obrazu związaną z wysokim stopniem KONWERGENCJI (zbieżność drogi nerwowej) połączeń nerwowych między pręcikami i komórkami zwojowymi

Toksyny botulinowe i tężcowe niszczą

iszczą białka SNARE: botulinowe A i E - niszczą SNAP - 25 B, D, F i G - niszczą synaptobrewinę botulina C1 - hydrolizuje syntaksynę toksyny tężca powodują proteolizę synaptobrewiny

toksyny botulinowe, Toksyny te są

silnymi proteazami, powodują zahamowanie przenoszenia pobudzenia z układu nerwowego na układ mięśniowy, powodują paraliż

Sumowanie w przestrzeni- synapsy

wymaga obecności co najmniej 2 synaps (czyli przynajmniej 3 neurony) do błony postsynaptycznej dociera informacja o ch podprogowym z kilku zakończeń presyn

Wymień białka błony pęcherzyka synaptycznego

...

Białka SNARE

*Synaptobrewina: wpływa na końcowy proces egzocytozy *SNAP -25 * syntaksyna

Co robią jony wapnia kiedy w komórce jest +50 mV

...

Co robią jony wapnia kiedy w komórce jest -70mv

Wtedy siła elektryczna i chemiczna mają zwrot w tę samą stronę - do komórk

ak osoba bez hipokampa wykona test z twarzami? + jaką próbę kontrolną do testu byśmy wybrali

Hipokamp pełni nadrzędną funkcję w pamięci deklaratywnej, odpowiada ona między innymi za naukę nowych rzeczy, rejestrację nowych wspomnień. (za dlugie)

. Definicja potencjału progowego

Potencjał progowy to potencjał o najniższej wartości po osiągnięciu którego dochodzi do pełnej aktywacji kanałów jonowych (ich otwarcia), dzięki którym powstanie depolaryzacja

42. Czy bodziec podprogowy otworzy kanały sodowe?

Tak, lecz nie otworzy ich wystarczająco dużo by spowodowało to depolaryzację

Różnice między prądem stałym a zmiennym

zmienny: zmianą napięcia i natężenia w czasie i kierunku przepływu, taki prąd znajdziemy w gniazdku ale jest on prostowany np w ładowarce. Prąd stały jest stały - nie zmienia się ani napięcie ani natężenie, znajdziemy go w sieci elektrycznej.

Co to jest dekrement?

Zanik amplitudy potencjału lokalnego, w miarę rozchodzenia się go po neuronie, wynikający z oporu elektrycznego cytoplazmy.

JAK ZMNIEJSZENIE GRADIENTU JONÓW Na+ WPŁYNIE NA POBUDLIWOŚĆ KOMÓRKI?

za dlugie

Adaptacja oka

Jest to proces przystosowania się oka do widzenia w różnych warunkach świetlnych. Skurcz mięśni gładkich tęczówki zmienia średnicę źrenicy, co umożliwia przystosowanie się do danego oświetlenia.

JAK ZMNIEJSZENIE GRADIENTU JONÓW Na+ WPŁYNIE NA POBUDLIWOŚĆ KOMÓRKI?

za dlugie

AK ZMNIEJSZENIE GRADIENTU JONÓW K+ WPŁYNIE NA POBUDLIWOŚĆ KOMÓRKI?

za dlugie

Układ optyczny oka

ogówka -> Płyn komory przedniej oka -> Soczewka -> Ciało szkliste

Różnica między gorączką, a hipertermią

Gorączka to stan patofizjologiczny (zmiany temperatury ciała są w zakresie tolerancji), a hipertermia to stan patologiczny (zmiana temperatury ciała przekracza zakres tolerancji, zagraża życiu).

Sposoby pobudzenia komórki mięśnia gładkiego.

Pobudzenie elektryczne(rozrusznik/aun) lub chemiczne(hormony), wzr st ca2+ w sarkoplamzie m gladkich, ca2+ lacza sie z kalmodulina, kom ca2+kalmodulina akt MLCK, fosf gl miozyn i pol z aktna, uruchomienie ruch slizgo aktyny wzg miozyny

Czynniki wpływające na amplitudę potencjału czynnościowego

* potencjały równowagi dla jonów sodu i potasu * gęstość kanałów sodowych i potasowych * dynamika kanału sodowego i potasowego * lub przez inne kanały jonowe

56. Jak działa pompa sodowo-potasowa?

elektrogennie. Aby działała musi być niezbędnie obecność obu jonów, nie może być tak że mamy tylko Na+ lub tylko K+. Na 3 jony Na+ przypadają 2 jony K+. ATP jest paliwem dla pompy za dlugie

Kiedy otwierają się kanały wyciekowe?

Są otwarte stale

Zmiana kodu z analogowego na cyfrowy

Dzięki refrakcji względnej w neuronie następuje zmiana kodu analogowego (amplituda) na kod cyfrowy (częstotliwość).

deklaratywna

hipokamp, płat skroniowy, kora asocjacyjna dane z pamięci deklaratywnej mogą być stosunkowo łatwo wydobyte i uświadomione

proceduralna

móżdżek, + pamięć o sposobie wykonywania czynności proceduralna i deklaratywna to pamięć długotrwała

emocjonalna

ciało migdałowate Stany emocjonalne mogą być nie tylko same zapamiętywane, ale i ich doświadczanie może wpływać na to, jak zapamiętywane są różnego rodzaju inne informacje. WĄSKIE ULICZKI!!!

Refrakcja względna jest to czas

po zakończeniu refrakcji bezwzględnej za dlugie

Przez cały okres trwania refrakcji względnej błona znajduje się w stanie

zmniejszającej się stopniowo hiperpolaryzacji. Ta hiperpolaryzacja powoduje że do osiągnięcia przez potencjał błony wartości progowej bezwzględna zmiana wartości potencjału musi być większa niż w stanie spoczynku,

reflakcja wzgledna, 2 wazna rzecz oprocz hiperpolaryzacji

pocz faza: inaktywację kanałów sodowych, i część z nich nadal pozostaje potem w stanie inaktywacji dlatego trzeba zwiększyć wartość depolaryzacji progowej koniecznej do inicjacji potencjału czynnościowego czyli zwiększyć siłę bodźca progowego.

reflakcja wzgledna, wazny czynnik

większa przepuszczalność dla jonów K+ i silniejszy prąd potasowy, trzeba go zrównoważyć prądem sodowym zatem trzeba dostarczyć silniejszego bodźca. Suma summarum w związku z tymi trzema czynnikami trzeba dać mocniejszy bodziec- czyli nadprogowy.

Propagacja potencjału na aksonie:

Propagacja taka następuje zawsze w tym samym kierunku od wzgórka aksonalnego w kierunku zakończenia aksonu - kierunek ortodromowy

dlaczego kierunek ortodromowy?

za dlugie

Modyfikacje stężenia jonów w płynie na zewnątrz komórki mniej na

nie będzie miało istotnego wpływu na potencjał spoczynkowy komórki

Modyfikacje stężenia jonów w płynie na zewnątrz komórki wiecej na

nie będzie miało istotnego wpływu na potencjał spoczynkowy komórki

Modyfikacje stężenia jonów w płynie na zewnątrz komórki mniej k

rośnie gradient stężeń, jony intensywniej dyfundują na zewnątrz błony, wnętrze komórki robi się bardziej ujemne - hiperpolaryzacja, bo jony potasowe uciekają na zewnątrz żeby wyrównać gradient

Modyfikacje stężenia jonów w płynie na zewnątrz komórki wiecej k

redukcja dyfuzji tych jonów na zewnątrz neuronu, ponieważ zmniejsza się gradient stężeń - lekka depolaryzacja błony, jony potasowe pozostają we wnętrzu i się tam gromadzą, bo nic nie muszą wyrównywać a ich dyfuzja na zewnątrz jest wręcz spowolniona

uklad optyczny oka podczas przechodzenia przez układ optyczny

uklad optyczny okaPodczas przechodzenia przez układ optyczny promienie świetlne odbite od obserwowanego przedmiotu ulegają załamaniu. Promienie skupiają się na siatkówce i powstaje tam obraz odwrócony i pomniejszony.

Skurcz izotoniczny

Stałe napięcie  Zmiana metryczności - brak udziału elementów sprężystych  Napięcie wytworzone przez mięsień jest wystarczająco duże i przekracza obciążenie

Skurcz izometryczny

Zmiana napięcia  Stała długość  Napięcie wytworzone przez mięśnie jest mniejsze niż obciążenie  Skracanie sarkomerów rekompensowane jest napięciem elementów sprężystych

skurcz Autoksotoniczny

Najpierw obserwujemy skurcz izometryczny a później izotoniczny

Sumowanie skurczów pojedynczych – skurcze złożone (tężcowe)

Skurcze tężcowe powstają w wyniku sumowaniu skurczów pojedynczych. Trzeba wziąć pod uwagę czas skurczu i rozkurczu oraz czas trwania potencjału czynnościowego (który jest o wiele krótszy)

skurcz tężcowy niezupełny

– obecny lekki rozkurcz, pobudzenia trafiają w początek rozkurczu, piłowaty kształt wykresu

skurcz tężcowy zupełny

podkręcając cz i trafiając pob w skurcz - skurcz tężc, mięs pozostaje w skurczu. Jest to możliwe bo czas potrzebny na skurcz i rozkurcz jest niebotycznie dłuższy niż czas trwania potencjału czyn. Mięsień sercowy nie ma skurczy złożonych.

Od środka sarkomeru w kierunku linii Z układają się

filamenty miozynowe - prążki A, które przymocowane są krążków Z za pomocą białka konektyny (titiny). W połowie długości sarkomeru przebiega linia M, zbudowana z białek cytoszkieletu (dla podpory białka konektyny).

Po obu stronach linii M możemy wyróżnić

trefę H (tworzona przez filamenty miozynowe, które nie są otoczone filamentami aktynowymi). Poprzeczne uporządkowanie sarkomerów stabilizuje desmina (przebiega prostopadle w stosunku do włókna).

mamy również struktury sprężyste, które zapewniają utrzymanie napięcie mięśnia:

białka wew (miomezyna, nebulina, titina) tworzą równoległy element sprężysty, białka zew (desmina, dystrofina, laminina) tworzą prostopadły element sprężysty - połączenie sarkolemy i cytoszkieletu z macierzą zewnątrzkomórkową,

filamenty aktynowe

to nie tylko aktyna, ale również tropomiozyna i troponina. Troponina dzieli się na 3 podjednostki: T - łączy troponinę z tropomiozyną, C - łączy się z jonami wapnia, a I - blokuje miejsce przyczepu, hamując kontakt z miozyną

pseudosarkomer

(charakter pracy objętościowy - mm gładkie) składa się z miozyny, aktyny z tropiomiozyną i ciałek gęstych, które są odpowiednikami linii Z, występują również obszary gęste.