Pytanie |
Odpowiedź |
rozpocznij naukę
|
|
jest to czynność konwencjonalna organu państwa (albo podmiotu, który spełnia podobną rolę), przez którą organ ten rozstrzyga jakąś sprawę indywidualną i konkretną, czyniąc to na podstawie obowiązującej normy prawnej.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
jest to osoba (albo zorganizowany zespół osób), która według obowiązującego prawa podejmuje działania władcze uważane za działania państwa.
|
|
|
W modelowym ujęciu w procesie stosowania prawa wyróżnia się następujące etapy: rozpocznij naukę
|
|
a) ustalenie tzw. podstawy prawnej rozstrzygnięcia, b) ustalenie stanu faktycznego c) dokonanie subsumpcji, d) wydanie decyzji finalnej i jej uzasadnienie.
|
|
|
ustalenie podstawy prawnej rozstrzygnięcia rozpocznij naukę
|
|
polega na wskazaniu normy prawnej, którą należy zastosować dla rozstrzygnięcia danego przypadku.
|
|
|
ustalenie stanu faktycznego (ustalenie faktów) rozpocznij naukę
|
|
polega na tym, by określić, czy nastąpiło pewne zdarzenie, jaki był jego przebieg i jakie osoby były w to zdarzenie uwikłane.
|
|
|
subsumpcja ("podciągnięcie" stanu faktycznego pod normę) rozpocznij naukę
|
|
jest to czynność polegająca na tym, że organ stosujący prawo stwierdza, iż ustalony przez niego stan faktyczny jest szczególnym przypadkiem, który należy do zakresu zastosowania pewnej normy.
|
|
|
Decyzja finalna (akt stosowania prawa) rozpocznij naukę
|
|
ustanowienie normy indywidualnej i konkretnej.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
zakres swobody podejmowania decyzji w procesie stosowania prawa. Luzy decyzyjne mogą przyjąć charakter luzów ukrytych, albo jawnych.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
występuje wtedy gdy prawodawca, formułując przepisy prawne, rozmyślnie pozostawia podmiotom stosującym prawo pewną swobodę co do treści decyzji, jaką mają podjąć.
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
luz decyzyjny może przybrać formę: wyznaczania granic, klauzul generalnych, zwrotów niedookreślonych
|
|
|
Dwa podstawowe typy stosowania prawa: rozpocznij naukę
|
|
a) stosowanie prawa typu sądowego, b) stosowanie prawa typu kierowniczego.
|
|
|
Sądowy tryb stosowania prawa charakteryzuje się tym, że: rozpocznij naukę
|
|
treść decyzji finalnej jest stosunkowo ściśle wyznaczona przez normy prawa materialnego, będące podstawą rozstrzygnięcia
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
podmiotem stosującym prawo jest sąd wyposażony w przymiot niezawisłości (podlega konstytucji, ustawie oraz jego wyrok nie może być zmieniony przez żaden inny organ państwa niż władza sądownicza)
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
podmiot stosujący prawo nie jest zainteresowany treścią decyzji finalnej (nemo iudex in causa sua)
|
|
|
Kierowniczy tryb stosowania prawa charakteryzuje się tym, że: rozpocznij naukę
|
|
treść decyzji finalnej jest tylko w ogólnym zarysie wyznaczona przez normy prawa materialnego będące podstawą rozstrzygnięcia
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
podmiotem stosującym prawo jest zazwyczaj organ administracyjny lub quasi-organ administracyjny; zazwyczaj nie jest to organ niezależny, ponieważ bywa podporządkowany organowi hierarchicznie wyższemu
|
|
|
rozpocznij naukę
|
|
podmiot stosujący prawo jest zainteresowany treścią podejmowanej decyzji.
|
|
|